Pamuk Elli Öğretmenim,
Öncelikle o pamuk ellerinizden öperim. Size cepheye giderken ben şehit olursam 2. kattaki küçük pencereyi de siyaha boyayın demiştim, siz boyayı hazır edin.
Burada arkadaşlarımızın gözlerimizin önünde şehit olması o kadar canımızı yakıyor ki o hainleri toprağın altına sokmaya and içiyoruz. Ama gururlanıp duygulanmıyorsun da değil. Buraya gelen gönüllü askerlerle büyük bir ordu olduk. Şuanda çok büyük bir muharebeye gitmeye hazırlanıyoruz.
Size söylemek isterim ki vasiyetimdir; annemlerin odasının hemen yanında ki odada dolabımdaki mavi kazağımın altında bir miktar para var. Olur da dönemezsem, şehit olursam o parayı benim için şehit ailelerine bağışlayın.
Ellerinizden öperim…
KÜÇÜK HASAN