TÜRKÇE DERSİ Buca Ortaokulu
Serkan yine sabah erkenden okula gitmek için hazırlandı. Serkan'ın adını bile bilmediği ama nedense çok sevdiği bir arkadaşı vardı. Bu arkadaşı sürekli camdan çocukları izliyordu. Serkan onunla ilgili hiçbir şey bilmiyordu ama bir keresinde annesi arkadaşıyla konuşurken duymuş, o çok hastaymış malesef ki kanser hastasıymış ve adı İpek'miş.
Serkan her gün okul dönüşünde İpek'e el sallıyordu. İpek de Serkan'ı seviyordu ve o da Sekan'a el sallıyordu.
Havalar kötüleşmeye başlamıştı. Yağmurlar yağıyordu. İpek artık pencereye çıkmıyordu. Serkan bunun havalardan dolayı olduğunu düşünüyordu. Ama havalar düzelince İpek yine pencereden görünmedi. Serkan bu durumu annesine sordu. Annesi de onları tanıyan bir arkadaşına sordu. Arkadaşı, kız kanser hastasıydı, hastalığı ilerlediği için yurtdışına ameliyat olmaya gitti, dedi. Serkan bunu duyunca çok üzüldü. Annesine, "Bir daha gelmeyecekler mi?" diye sordu. Annesi bilmiyorum ama umarım gelirler çünkü ben de onları çok seviyorum, dedi.
Sekan, bir hafta sonra yine okula giderken, İpek'in evinin önünde bir kalabalık gördü. Gidip baktığında da İpek'in geri geldiğini ve kalabalığın onu karşılamak için geldiğini anladı. İpek'i görünce çok sevindi. Aynı zamanda da çok heyecanlandı, ne yapacağını bilemedi. İlk önce birbirlerine sarıldılar. Daha sonra birbirlerini tanımaya başladılar. Serkan artık İpek'le ilgili her şeyi biliyordu. O günden sonra çok iyi arkadaş oldular. Serkan'ın İpek'i hastalığından dolayı dışlamaması ona çok iyi bir dost kazandırdı.
Ayşegül ÇINAR
7/B Sınıfı Öğrencisi
