KÜÇÜK KIZ / EMİNE DAMĞA

Yıllar önce küçük bir kız Yenice köyünde doğmuş. Bu kız, ailenin tek çocuğuymuş. O yüzden anne ve babası kızlarının istediği her şeyi yapmaya çalışıyorlarmış. Küçük kız her istediği yapıldıkça kibirli biri oluyormuş. Küçük kız günlerden bir gün babasına:

"Babacığım bence artık bu köyden taşınmalıyız."demiş. Babası şaşkın bir suratla kızın yüzüne bakmış ve:

"Kızım sen burada doğdun, burada büyüyorsun. Hem bütün akrabalarımız burada. Eğer buradan gidersek ne yer; ne içeriz? Nerede kalırız? Ne iş yaparım gittiğimiz yerlerde?" diye kızına sormuş küçük kız üzülerek:

"Babacığım, sen orada memurluk yaparsın. Bu evi satar gittiğimiz yerden bir ev alırız. Akrabalara gelince de yılda birkaç kez geliriz. Olur biter." demiş. Babası düşünerek kızına şöyle söyledi:

"Kızım şu ana kadar senin her istediğini yapmaya çalıştık; ama sen gittikçe daha çok isteyip elindekilerle yetinmiyorsun. Bak, arkadaşlarına… Babaları anneleri istedikleri her şeyi yapmaya hazırlar. Fakat arkadaşların anneleri babaları üzülmesin; yorulmasınlar, diye hiç ses etmiyorlar. Biz senin her istediğini yapıyoruz. Sen bizden daha fazla şey istiyorsun seni üzmek istemem; ama artık bunu da yapamam. Doğup büyüdüğüm köyümü bırakıp gidemem." demiş. Kafasını çevirince küçük kızın ağladığını gören babası, kızının yanına diz çöküp  konuşmaya başlamış:

"Kızım, özür dilerim. Sana bu kadar sert konuşmamalıydım." demiş. Küçük kız elleriyle göz yaşını silerek: 

"Babacığım, asıl ben özür dilerim sen benim her istediğimi yaptın; ama ben elimdekilerle yetinmeyip hep daha fazlasını istedim. Senden çok özür diliyorum, deyip hıçkıra hıçkıra ağlayarak sarılmış babasına. Babası da küçük kızına sımsıkı sarılmış. Babasının gözünden de birkaç damla yaş gelmiş. Babasına: "Babacığım, bundan sonra elimdekilerle yetinip başka bir şey istemeyeceğim. Sana söz veriyorum." diyerek babasının gözünün içine bakarak ve devam etmiş: "Babacığım, bundan sonra seni hiç üzmeyeceğim. Seni çok seviyorum." demiş. Annesi duvarın arkasından çıkarak "Benim canlarım." deyip ikisine de sarılmış. O günden sonra küçük kiz kibirli olmayı bırakıp elindekilerinin değerini bilmiş. Babasını ve annesini hiç üzmeden o köyde onlarla mutlu bir hayat yaşamış.