TÜRKÇE DERSİ Buca Ortaokulu
Merhaba, benim adım Deniz. 16 yaşındayım. 2 kardeşim var. Bir de babam var. Hayatımdaki en büyük bağım babamla kardeşlerime sevgimdir. Annemi hiç görmedim. Ben daha 6 yaşındayken vefat etmiş. Babama ve kardeşlerime ben bakıyorum. Babam bir ameliyat sonucu yatalak kaldı.Tek hayalim, hemşire olup babamı iyileştirmek. Küçükken beni çok severmiş. Şimdi seviyor mu, bilmiyorum. Çünkü ne konuşabiliyor ne de sevgisini gösterebiliiyor. Ama ben babamı çok seviyorum. Çok da saygı duyuyorum.
Ben lise 2. sınıfa gidiyorum. Okuldan çıkınca işe gidiyorum. Babam kardeşlerim ve kendim için çalışıyorum, ayakta dimdik duruyorum. Ben işteyken babama üst komşumuz Hanife abla bakıyor. Onu da çok seviyorum.Çok da saygı duyduğum bir kadındır Hanife abla. Benim babamla aramdaki bağı kimse bilemez, hayal de edemez. Sevgim, hiçbir sevgisiye benzemez, çok güçlüdür. Babam olmasa ben yaşamam. Kardeşlerim de okula gidiyor. Elif 13 yaşında ve 7. sınıfa gidiyor. Ali de 8 yaşında ve 5. sınıfa gidiyor. Elif'le aynı okulda oldukları için Elif, Ali'yi alıp eve geliyor. Ben de 2 saat sonra geliyorum. Yemek yapıyorum. Babama yemeğini yediriyorum ve dersimi yapıyorum.
…
Aylar yıllar geçti. Artık üniversiteye gidiyorum. Hemşirelik okuyorum. Hayallerime kavuşmak üzereyim. Ve babamın hastalığını araştırdım, doktora götürdüm. Ve bir umut var, dedi doktor. Ben de çok mutlu oldum. ''Fakat…'' dedi doktor. '' Bir sorun mu var doktor bey?'' dedim.
''Biraz masraflı bir ameliyat olacak ama.'' dedi . Ben de üniversite masrafları için biriktirdiğim parayı kullanırım, dedim içimden. Hemen eve gittim, parayı aldım, babamın başına oturup '' Bak, baba artık iyileşeceksin.'' dedim. Babamın gözleri parıldadı. Babamı da aldım hastaneye gittim. Kardeşlerim de gelmek istedi fakat orda beklemekten perişan olmalarını istemezdim.
Hastaneye vardık para işlemleri tamamlanınca babamı hemen ameliyata aldılar. Ameliyat 3 saat sürdü. Babam çıktı yoğun bakıma alındı. 1 saat da orda bekledim. En sonunda normal odaya alındı doktora ''Yanına girebilir miyim?'' diye sordum. ''Yormadan.'' dedi doktor. Üstüne de geçmiş olsun diye de ekledi. Odaya girdim ve babama şöyle dedim ;
– ''Canım babam, sırf senin için kardeşlerim için çalıştım, çabaladım ve başardım. Bunu başarmanın tek sebebi senin bana olan sevgindir. Bunu sen de biliyorsun. iyi ki varsın babam, seni çok seviyorum…''
İŞTE O AN TÜM İNSANLIK ANLADI;
''İnsanlar ölür; ama sevgi ölmez. Insanı ayakta tutan da budur.''
FATMATÜL ZEHRA HAYTA
7/B SINIFI ÖĞRENCİSİ
