TÜRKÇE DERSİ Buca Ortaokulu
Bir hafta sonu ailecek pikniğe gidiyorduk. Giderken yolda yavru bir köpek bulmuştuk. Onu, yanımıza aldık. Yavru köpeğin ayağı kanıyordu. Küçük kardeşim, hastaneye gidelim, dedi. Sonra herkes güldü. Annem ”Kızım insanlar hastaneye gider; hayvanlar da veterine…” dedi.
Annem, hemen arabayı veterinere sürdü. Veterinere gider gitmez hemen yavru köpeği içeri geçirdik. Veteriner, "Ne oldu?” diye sordu. Yolda bu yavru köpeği gördük ve yanımıza aldık ayağının kanadığını görünce hemen size getirdik, dedim. Veteriner köpeğin ayağına bez sarıp "Bir süre burada kalmalı.” dedi. Biz de "Tamam" dedik.
Bekledik, bekledik… Uzun zaman sonra bir kişi gelip "Köpeğinizi alıp evinize gidebilirsiniz.” dedi. Biz de "Tamam." dedik. Annem köpeğin evde kalmasını istemiyordu; ama yavru köpeği dışarı koyamazdık. Benim aklıma hemen köpek almak isteyen bir arkadaşım gelmişti.
Hemen arkadaşımın yanına gidip olayları anlattım. "Köpeği almak ister misin?" dedim. Arkadaşım da “Tamam, olur.” dedi. Çok sevinmiştim.
Annemlere arkadaşımın köpeği almak istediğini söyledim. Evde herkes çok sevinmişti. Böylece yavru köpek de evsiz kalmamıştı.
